शुक्रवार, 20 नवंबर 2009

सीख, दीठ



राजस्थानी लघुकथावां दीठ
ावारिस काळियो रुळतो-फिरतो अेक परायी नै अजाण बस्ती में पूग्यो । चैरावै रै चूंतरै चढ मदद सारू भूंसण लाग्यो । लाम्बै पैंडै अर भूख-तिरस सूं बेहाल बापड़ो इण आस में आंतड़्यां मसळतो रैयो कै मेहमान जाण ठियो-आसरो अर पेट रै खाडै में घालण सारू कीं मिळसी ।

ला काळियै रो भूंसणो कानां पड़तां ई बस्ती रा केई गण्डकिया भैळा हुय आया । अेक रै कान सूं दूजै रै होठां तिसळती बात बिरादरी रै सरदार तांई पूगी । यतीम अर लावारिष जाण सरदार काळियै नैं आसरो दैवणो बिरादरी रो धरम बतायो ।
र-बत्ती होंवती रैयी । छेवट में सरदार रो तख्तो पलटीजग
बगत बीत्यां मेहमान काळियो बस्ती रो रैवासी बणग्यो । कुचमादी कद सिचलो रेवै । काळियो आपरी चालाक्यां अर बुद्धि रै पैंतरां रै बळ माथै केई गण्डकां नैं खुद कानीं कर लिया । बगत बीततो रैयो अर काळियै री कुचमाद भी बत्ती-
द अर काळियो सरदार बण्यो । आज भळै अेक लावारिष कुकरियो ष्षरण सारू नींवतो बिरादरी रै साम्हीं हो पण सरदार रै हुकम मुजब बापड़ै नैं मार-कूट भजायो । बिरादरी री निजरां में कुकरियो दूजी जात रो हो । Û
सीख
दुकानदार कनैं भांत-भांत रा पोस्टर, फोटवां अर मूरत्यां तरतीब अर सफाई सूं लटकता बिक्री सारू त्यार हा । खरीददारां री अणूंती भीड़ पड़ै ही । मोल-भाव री फुरसत कठै ? लेवाळ अेक निजर भर देखतो अर अठै-बठै आंघी-खांघी आंगळ्यां टेक देंवतो । सेठ रो नौकर लेवाळ री पसंद नै गोळ कर’र रबड़-बैण्ड में घालैे अर आगलै नैं सूंप देवै । सगळो काम मषीन दांई थिर तरीकै रो ।
घणी ताळ पछै भीड़ कीं मोळी हुई तो म्हैं ई वठै म्हारी चावना ढूढण लाग्यो । ‘भाई...? बा कित्तै री है....?’ ‘बीस रिपिया ।’ ‘अर बा....?’ ‘तीस रिपिया....?’ ‘..............’ ‘आ ल्यो साब ! फगत अेक जोड़ो है...... मार्केट में स्टाॅक खतम है........पिचैत्तर लगा देस्यूं...!’
.?’ इयां कैय’र बो केई पोस्टर म्हारै आगै पटक्या । इत्तै नैं दो छोर्यां आई । दुकानदार बै रद्दी
‘इण.... नागै-भूंडै पोस्टर रा पिचैतर रिपिया...! सेठ क्यूं लूट मचावै ? राम नैं लेखो देवणो है ।’ ‘चीज रा पईसा लागै साब...! नींतर आ ल्यो.... रद़दी रै भाव तोल दैस्यूं......... अेक ‘पीस’ ई को बिक्यो नीं.... इण अठाळै री लागत भी तो निकाळणी पड़ै है, घर सूं थोड़ी ई भोगस्यूं..
.रै भाव आळा पोस्टर दिखाया । बै मुंहडो बिगाड़’र बोली -‘ कोई क्लासिक चीज देवो नीं....?’ अर पछै म्हनैं दिखायो जिको नागो-सूगलो पोस्टर जोड़ो दो सौ रिपिया में मोलाय’र व्हीर होयी । ‘......तो कांई अबै देवतावां रा पोस्टर रद्दी रै भाव ई नीं खपै.....?’ सोचतो म्हैं नूवां आया ग्राहकां री ओट लेय’र खिसक लियो । देवां रा फोटू क्लासिक फोटवां कानीं देख-देख बिसूरता रैया । Û


कोई टिप्पणी नहीं:

एक टिप्पणी भेजें

जगजाहिर